สัจจะธรรม

รัก โลภ โกธร หลง ทุกข์ สุข เป็น สัจจะธรรมของชีวิต
ดิน น้ำ ลม ไฟ ร้อน หนาว อบอุ่น เป็น สัจจะธรรมของธรรมชาติ

..ทุกอย่างล้วนมีเส้นทางและความเป็นไป..
ขึ้นอยู่กับเวลา โอกาส และการตัดสินใจ

ทุกคนต้องการสิ่งที่หวังโดยไม่ต้องการ การรอคอย..เพราะ
..การรอคอยอันยาวนาน..ทำให้ใจเราเป็นทุกข์ และหวาดกลัว
กลัว..การจะไม่ได้ในสิ่งที่หวัง..ทั้งๆ ที่ หลงลืมไป ว่า...
ทุกสิ่งบนโลกย่อมมีวันสูญสลาย
ไม่ว่าจะเป็น อิฐ หิน ดิน ทราย ต้นไม้ ป่าเขา..
ทุกอย่างมีเวลาของมัน..
หากวันนี้ เรารู้จักที่จะรอ..
..วันหนึ่ง..เมื่อเราได้สิ่งที่ปราถนา เราจะรู้ว่า..มันจะเป็นสิ่งที่มีความหมายและมีคุณค่ามากมายมหาศาล

บางครั้ง เวลา..ก็ทำให้บางสิ่งบางอย่างมีคุณค่าและความหมายได้อย่างมากมายมหาศาล

รอ..รอ..รอ..เพื่อจะได้สัมผัสกับความรู้สึกแบบนั้น..

เก็บ...

ไร้เดียงสาและน่ารัก

..ธรรมชาติ..ของ..มนุษย์ ไม่ใช่ความไร้เดียงสา

แต่..คือ..การเอาตัวรอด

เพราะฉะนั้น ....

ความไร้เดียงสา จึงไม่สามารถทำให้อยู่รอด แต่เป็นเพียงความทรงจำอันบริสุทธิ์

ความทรงจำอันบริสุทธิ์ทำให้เรามีความสุข และสร้างเสริมพลังในการก้าวผ่านภาวะต่างๆ

กรุณา....

อย่าทิ้งความไร้เดียงสาที่มีอยู่ในตัว

แต่จง...เก็บมันไว้ในความทรงจำ...และ..

ก้าวย่างอย่างเข้มแข็ง..เพื่อดำรงชีวิตต่อไปในสังคม

...........................