บท อาขยาน ป.1

๏ ๏เด็กน้อย ๏ ๏ (ร้องลำฝรั่งรำเท้า)

เด็กเอ๋ย เด็กน้อย ความรู้ เรายังด้อย เร่งศึกษา
เมื่อเติบใหญ่ เราจะได้ มีวิชา
เป็นเครื่องหา เลี้ยงชีพ สำหรับตน
ได้ประโยชน์ หลายสถาน เพราะการเรียน
จงพากเพียร ไปเถิด จะเกิดผล
ถึงลำบาก ตรากตรำ ก็จำทน
เกิดเป็นคน ควรหมั่น ขยันเอย......

เฮฮากับเรื่องเล็กๆ

วันหนึ่งไปเปลี่ยนเลนส์แว่น คนตัดแว่นมองหน้าแล้วถามอายุ
พอบอกอายุ เขาก็เลยตอบกลับมาว่า
"อีกหน่อยพี่คงต้องใช้สองเลนส์ เลนส์สำหรับอ่านหนังสือ และเลนส์สำหรับมองไกล
เพราะสายตาพี่เข้าสู่ภาวะผู้สูงอายุแล้วครับ"
555

พอตกดึกน้องชายตัวแสบ วัย 4 ขวบ ให้ป้ากดโทรศัพท์มาหา
แล้วเจ้าน้องชายก็เอื้อนเอ่ยวาจา ขอยืมเงิน 2,500
จะเอาไปซื้อรถขับ (รถเด็กเลียนแบบรถเก๋ง)
แล้วเจ้าตัวแสบก็บอกอีกว่า โตไปจะใช้ให้ พอมีงานทำจะใช้ให้
มันบอกว่า มันไม่ลืมหรอก ดูมัน..ไอ้แสบ
พูดไม่ออกนอกจากขำ แม่ไอ้แสบบอกว่า
ไม่ได้สอนนะ ไม่รู้มันพูดได้ยังไง งานนี้เล่นเอาคนที่ได้ฟัง ฮากันทั้งบ้าน
555

ชีวิต

ทุกคน ล้วนแสวงหาสิ่งดีๆ ให้กับชีวิต
บางคนแสวงหาโอกาสดีๆ เพื่อก้าวขึ้นสู่ความยิ่งใหญ่
ความยิ่งใหญ่ อำนาจ เงินทอง บารมี ทำให้บางคนทำได้ทุกอย่าง
โดยไม่สนใจผลกระทบต่อคนรอบข้าง

บางคนแค่แสวงหาสิ่งดีๆ ให้ชีวิต แต่ไม่ได้คาดหวังจะก้าวสู่ความยิ่งใหญ่
แต่เมื่ออำนาจ บารมี ประดังถาโถมเข้ามา ก็เหมือนคนขี่หลังเสือ
เมื่อเราต้องคำนึงถึงผลกระทบที่จะเกิดกับคนรอบข้าง
ทำให้ไม่สามารถลงจากหลังเสือได้
เมื่อ..เสือเริ่มวิ่งและไม่มีทีท่าว่าจะหยุด
ความเหนื่อย ความอ่อนล้า ที่ต้องบังคับเสือให้ไปสู่ทิศทางที่มันควรจะเป็นย่อมเกิดขึ้น

คุณอาจเป็นเด็กน้อยคนหนึ่ง ที่แค่อยากจะขี่หลังเสือเล่นโดยไม่ได้หวังจะเป็นเจ้าป่า
แต่สิ่งที่คุณลืมคิดคือ เมื่อเสือเริ่มออกเดินและวิ่ง
คุณจะหาโอกาสลงจากหลังเสือได้ยาก

น่าแปลก...ที่
คนบางคนต้องการเป็นผู้ยิ่งใหญ่แต่กลับไปไม่ถึงฝัน
คนบางคน ต้องการชีวิตที่มีความสุขไปวันๆ
ชะตาชีวิตกลับผลิกผันให้ก้าวสู่เส้นทางของอำนาจโดยไม่รู้ตัว

ทุกสิ่งล้วนมีคุณค่า

ต้นไม้ใหญ่ แข็งแกร่งร่มเย็น
อาจถูกโค่นเพราะโดนหมายตา และหักได้เมื่อเจอพายุลมแรง

ต้นหญ้า ดูไม่มีคุณค่า
แต่รักษาหน้าดินให้สมบูรณ์ และไม่เคยหวั่นไหวต่อพายุ

ต้นหญ้าไม่เคยอยากโตเป็นต้นไม้ใหญ่
ต้นไม้ใหญ่ไม่เคยอยากตัวเล็กเหมือนต้นหญ้า

แต่ทั้งสอง ต่างพึ่งพาอาศัยกันและกัน

ดังนั้น มนุษย์ทุกคนจึงมีความสำคัญ

ไม่ว่าคุณจะเป็นใคร...จงเห็นคุณค่าในตัวเอง แล้วจะมองเห็นคุณค่าของผู้อื่น